Slow down Belize

Hi everyone!

Jaja de aanhef in het Engels dit keer want Belize was een kolonie van Engeland dus Engels is hier de eerste taal.

Zoals ik m'n vorige verhaal al afsloot, afscheid nemen is echt niet mijn ding. Het is een soort moeilijk om je ene groep gedag te zeggen en direct met een nieuwe groep kennis te maken. Zeker als je het gevoel hebt dat de nieuwe groep lang niet zo leuk is als de oude. Dat valt achteraf natuurlijk 100% mee maar het is iedere keer wel m'n eerste gedachte. Niet verder vertellen ;-). Omdat de nieuwe groep de eerste dag in Playa naar Tulum ruïnes gaat en ik daar al geweest ben, hang ik nog een dagje op het strand met Jenny en Doug, het stel uit Londen van m'n vorige groep. Ze blijven nog een week in een luxe resort in Playa dus daar heb ik deze dag ook heerlijk van mogen genieten, niet slecht!

De volgende dag is het tijd om Playa te verlaten en de oversteek te maken naar Belize met als eindbestemming het prachtige eiland Caye Caulker. Een reis van in totaal 12 uur waarvan 5 met de "chicken bus". Het was niet zo heel druk in de bus dus nog geen échte chickenbus ervaring maar volgens de guide gaan we die zeker krijgen in Guatemala. Chickenbus is een lange oude soort schoolbus waar zo'n beetje alles in vervoerd wordt, waaronder dus ook kippen. Ja zus, lucky you: jij mag ook mee!!

Goed, het was een dag reizen maar wat was dat het waard! Caye Caulker is een heerlijk laidback eiland met voor de kust het 2 na langste rif van de wereld maar het langste rif van de wereld dat nog in leven is. De eerste dag gaan we dan ook de zeilboot op om te snorkelen op 3 plekken langs het rif. Na een uurtje gezeild te hebben of beter gezegd, genoten te hebben van de kapitein zijn stuur kunsten terwijl wij op het dek lagen te bakken, komen we aan op de eerste snorkel plek. Nou heb ik al wat af gesnorkeld in m'n leven maar dit was verreweg de beste ervaring. Schildpadden van 50 kilo, roggen van 1,5 meter breed, mega veel vis en ja zelfs haaien! Na een lunch op de boot (vers seafood uiteraard), zeilen we naar onze tweede snorkel plek, de plek met héél veel haaien. Vanaf de boot konden we ze al zien dus ik was niet echt van plan om het water in te gaan. De charmante matrozen overtuigde me er echter van dat de haaien hier geen tanden hebben en dus niet bijten. In plaats daarvan zuigen ze maar ze vallen mensen niet aan. Als ze willen kunnen ze wel bijvoorbeeld je vinger eraf zuigen... Helemaal gerust was ik dus niet maar ach iedereen ging dus ik ook ;-) en het was gaaf! Haaien van denk ik wel 2 meter lang. De derde stop was dicht langs het rif zodat we ook het koraal konden bewonderen. Hier zagen we weer schildpadden maar een ander soort, een wit gestipte rog (heeft een naam maar die weet ik even niet meer), super veel verschillende en kleurrijke vissen en uiteraard het koraal. Super bijzonder. Op de weg terug worden we getrakteerd op rumpunch en ceviche bij ondergaande zon en dan, als kers op de taart, doemen er dolfijnen op naast de boot... Een perfecte dag!!!

'S avonds eten we bij een lokaal standje waar ze vers gevangen garnalen serveren, daarna duiken we nog even de reggae bar in om de volgende dag de tijd aan onszelf te hebben. Samen met 4 anderen besluit ik een vlucht over over "the blue hole" te maken. Een duur geintje maar broer en schoonzus waren zo lief om mij een geldelijke bijdragen te geven als bedankje voor het regelen van de bruiloft dus dit is bij deze goed besteed. Want wat was het gaaf... De kust van Belize ligt vol met kleine eilandjes, waaronder een in de vorm van een hart, het kilometers lange rif en uiteraard the blue hole. Ik zat naast de piloot en ergens halverwege mocht ik het stuur over nemen. Op 1500 meter hoogte een beetje te spelen met een vliegtuig: links, rechts, omhoog, omlaag, super tof! Na de vlucht nemen we een duik bij "the split" het gedeelte waar het eiland letterlijk in tweeën gespleten is door een orkaan in de jaren 80. Hier chillen zowel de locals als de toeristen met een biertje in hand, genietend van de zon en het verkoelende water. Life is good :-)

Aangezien het 24 december is, hebben we 's avonds ons kerstdiner in de tuin bij iemands huis. Barracuda, Kreeft, kip, varken, rijst, groenten en aardappelen en dit alles bereid op de bbq door de vrouw des huizes. Ik hoef jullie niet te vertellen dat dit heel erg lekker was!

Op eerste kerstdag hebben we een reisdag. Ik weet niet welke malloot dat verzonnen heeft maar goed... Op hoop van zegen vertrekken we richting San Ignacio, een stadje vlakbij de jungle. Het begin verloopt soepeltjes, de ferry vertrekt keurig rond een uur of twaalf en ook de taxi's die ons naar de bus terminal moeten brengen, leveren geen problemen op. Maar dan... De chickenbus. Er vertrekt er welgeteld 1 naar San Ignacio vandaag en een heeele hoop mensen willen hier graag naartoe. Zodra de bus het terrein op rijd sprint letterlijk iedereen richting de bus (gelukkig is er een voor en achter ingang) en ik snap nog steeds niet hoe alles en iedereen in die bus gepropt is maar we hebben het gered :). Ik moet er wel bij vertellen dat we een local gecharterd hadden om onze backpacks in de bus te krijgen zodat wij een stoel konden bemachtigen. Uiteraard tegen een goede beloning. Toppertje was het!

Goed, de eerste echte chickenbus ervaring al vraag ik me sinds vandaag wel af of ze het chickenbus noemen omdat je als kippen in een hok op elkaar gepropt vervoerd wordt of dat het daadwerkelijk is omdat locals kippen vervoeren in de bus ;-). Eenmaal aangekomen bij onze eco jungle lodge in San Ignacio, krijgen we een korte briefing over alle excursies die hier te doen zijn. Ik besluit in eerste instantie de Cristel cave in te gaan maar omdat ik er niet helemaal zeker van ben of ik gelukkig wordt van 5 uur klimmen en klauteren onder de grond in kleine ruimtes, verander ik van gedachten en kies voor cave tubing. Achteraf een zeer wijs besluit als ik de verhalen van de andere hoor. Het was prachtig van binnen maar ook afzien. Cave tubing daarentegen was heerlijk relaxt dobberen in een band in de rivier die door twee grotten leidt. Ook hier zien we prachtige limestone formaties en overblijfselen van de Maya. De zon scheen volop dus al met al weer een mooie dag. 'S avonds eten we bij de jungle lodge en kletsen we gezellig over al onze ervaringen aangezien iedereen die dag wat anders heeft gedaan. De volgende morgen is het tijd om Belize te verlaten, op naar Guatemala!

Hopelijk hebben jullie een vrolijk kerstfeest gehad met lekker veel eten. Helaas kwam de sneeuw een dagje te laat... Voor nu alvast een fantastisch uiteinde!

Jullie houden mij ook wel een beetje op de hoogte hè?

Veel liefs,
Lianne

Ps. foto's staan op Facebook aangezien ik hier geen foto's meer kan uploaden omdat ik m'n limiet bereikt heb.